برای هر کسی توی زندگی ممکنه پیش بیاد. ممکنه که نه، حتما پیش میاد. خواسته یا ناخواسته، عمدی یا غیر عمدی. ممکنه کوچیک باشه یا بزرگ. ممکنه نتیجهاش یه لحظه، یه روز، یه ماه باشه یا ممکنه یه عمر پیامدهاش زندگیمون رو تحتالشعاع قرار بده. ممکنه فقط به خودمون آسیب بزنه یا ممکنه اطرافیان و عزیزانمون رو هم دچار رنج کنه یا حتی زندگی و آینده عده زیادی از آدمها رو برای همیشه تغییر بده.
دارم در مورد اشتباه حرف میزنم. اشتباه، خطا، قصور، لغزش ...
بقیه در ادامه مطلب
اشتباه هر روز توی زندگی آدم اتفاق میافته. برای من، برای شما، برای دیگران. اما چیزی که باعث شده امروز در موردش بنویسم اتفاقاتیه که توی چند وقت اخیر افتاده. توی این یک ماه چند بار با این مساله مواجه شدم که وقتی یه نفر اشتباهی کرده و دیگران متوجه اون شدهان، اون فرد به جای عذرخواهی یا حتی توضیح دلیل اشتباهش یا حتی تلاش برای توجیه کردن، خیلی راحت تقصیر رو به گردن دیگران انداخته. خب معمولا توی یک اتفاق فقط یک نفر مقصر نیست، اما چی باعث میشه ما مسئولیت اشتباه خودمون رو نپذیریم؟ چی باعث میشه مدام در تلاش باشیم دیگران رو مقصر جلوه بدیم و نقش خودمون رو انکار کنیم؟
خوشحال میشم نظرات شما رو بدونم.
سلام
من خواننده اون وبلاگتون بودم
خوشال شدم که اومدین
امیدوارم همیشه موفق باشین
راستی قرار نیست ۳تا بشین؟
سلام فائزه جان خوشحالم کردی نه عزیزم همین جوری دو نفره هستیمممم